Predsjedavajući Predsjedništva BiH Željko Komšić obratio se brojnim zvanicama na svečanoj ceremoniji u Vijećnici povodom Dana državnosti BiH.
“Dvadeset i peti novembar obilježavamo i ove, jednako kao i prethodnih godina, obilježavajući ga kao dan obnove bosanskohercegovačke državnosti. Kontekst u kojem je obnova državnosti ostvarena bez ikakve sumnje je i vojni i politički. Decenijama prije obnove državnosti Bosna i Hercegovina, njeni građani i narodi, nalazili su se u podređenom položaju u odnosu na susjedne zemlje, a sve zbog karaktera ustavno-pravnog uređenja država kojih je i sama bila dio”, naveo je, prenosi Klix.
Ideje o njenoj podjeli ne samo da su bile žive nego su se i realizirale na terenu i u dnevno-političkoj stvarnosti, poručio je.
“Pojava Narodnooslobilačkog pokreta u istoriji Bosne i Hercegovine bila je spasonosna za našu zemlju, ali i za tadašnju generaciju ljudi koji su se aktivno protivili podjeli i nestanku Bosne i Hercegovine. Stoga je sasvim jasno zbog čega su se u Narodnooslobodilačkom pokretu našle snage i pojedinci različitih ideoloških i političkih shvatanja. Oni su, bez obzira na svoje razlike, u očuvanju Bosne i Hercegovine kao jedinstvene države pronašli temeljni konsenzus i motiv za borbu. I pripadnici Pokreta za autonomiju oličeni u Jugoslovenskoj muslimanskoj organizaciji, i pripadnici Hrvatske seljačke stranke, i pripadnici srpskih građanskih stranaka našli su se u NOP-u, ali najorganizovanija politička snaga bila je Komunistička partija Jugoslavije i njen pokrajinski komitet za Bosnu i Hercegovinu. Svi oni zajedno u Narodnooslobodilačkom pokretu svojom borbom stvorili su potreban društveni kontekst za obnovu državnosti.”
Komšić je kazao da je historijska istina da ni u Komunističkoj partiji nisu svi bili za definiranje Bosne i Hercegovine kao jedinstvene i nedjeljive Republike, ali zahvaljujući šarolikom spektru političkih aktera, te ponajviše zahvaljujući patriotizmu generacije bosanskohercegovačkih komunista, u vrhu partije i u vrhu pokreta, prevagnulo je stanovište o nužnosti formiranja Bosne i Hercegovine kao Republike.
“Međutim, nijanse u mišljenjima i pristupima nisu bili presudan razlog za takvu odluku. Ta odluka bila je plod borbe ljudi ove zemlje, borbe čiji značaj niko nije mogao negirati, jer narod koji je ustao na oružje ne može se negirati i zanemarivati. Nijanse, kao što rekoh, nisu bile presudne u odluci o formiranju Republike, ali zato jesu bile presudne u karakterizaciji i definiranju onoga šta ta republika jeste. Sva zasjedanja ZAVNOBiH-a zapravo predstavljaju jednu cjelinu, odnosno jedinstvo procesa obnove državnosti. Ipak, prvo zasjedanje ZAVNOBiH-a u Mrkonjić Gradu stavlja naglasak na jednakopravnost svih naroda, dok drugo zasjedanje ZAVNOBiH-a u Sanskom Mostu, kroz Deklaraciju o pravima građana, stavlja naglasak na jednakopravnost građana.”
Ta dva zasjedanja ZAVNOBiH-a istorijski su dokaz da se koncepti jednakopravnosti naroda i jednakopravnosti građana ne isključuju.
“ZAVNOBiH je istorijski dokaz o tome da se oni nadopunjuju. Iako zvuči pomalo čudno, sam Dejtonski mirovni sporazum i Ustav Bosne i Hercegovine potvrdili su neke od osnovnih principa zapisanih tokom Prvog i Drugog zasjedanja ZAVNOBiH-a, i to kroz izražene elemente i etničkog i građanskog karaktera našeg Ustava. I obnova državnosti iz 1943. godine i Referendum o nezavisnosti Bosne i Hercegovine i Dejtonski mirovni sporazum u kontinuitetu u sebi nose iste ili slične ustavne principe.”
(24sata.info)
